Den Hoek

De ziekte van Lyme bij paarden en honden

tick, lyme disease, mites

Lees hier meer over in het Phytonics interview met kleine gezelschapsdierenarts Mallika Kokke en paardenarts Eric Laarakker. 

De ziekte van Lyme bij paarden en honden, in gesprek met dierenartsen Eric Laarakker en Mallika Kokke

De ziekte van Lyme als gevolg van een tekenbeet heeft in de laatste jaren helaas grote bekendheid gekregen. Niet alleen bij mensen, maar ook bij paarden, honden en in mindere mate bij katten is het een steeds bekender verschijnsel. De ziekte van Lyme is één van de ziekten die overgedragen wordt door een teek. De ziekte verschijnselen zijn vaak vaag en kunnen sterk variëren, de ziekte van Lyme staat daarom ook wel bekend als Kameleon onder de ziekten. Het opsporen van Lyme is daarom vaak erg lastig. In bepaalde regio’s van Nederland, met name de bosrijke gebieden, komen tegenwoordig veel besmette teken voor.

Wat is Lyme?

Holistisch werkend gezelschapsdierenarts Mallika Kokke) legt uit wat Lyme precies is: “De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door een bacterie: Borrelia burgdorfi. Deze bacterie bevindt zich onder andere in het speeksel van een besmette teek. Maar tegenwoordig weten we dat ook muggen, vlooien en luizen deze bacterie kunnen overdragen. Hoe langer een teek vast zit in een lichaam hoe groter de kans op besmetting. Omdat teken vaak niet of te laat worden opgemerkt, worden de symptomen ook pas laat herkent en ontdekt als het al een chronisch probleem is. Het ontbreken van een Erythema Migrans na een tekenbeet (de bekende rode kring) wil niet zeggen dat er geen besmetting is, vaak zie je dit door de vacht bij dieren niet eens.”

De kameleon onder de ziekten

Eric Laarakker, dierenarts en eigenaar van Holistische praktijk Den Hoek, vertelt: “Borrelia kan zich heel goed vermommen en verschuilen. De ziekte van Lyme is daarom de kameleon onder de ziekten, wat het opsporen ervan ontzettend lastig maakt. Rode vlekken en ringen die kunnen ontstaan na een infectie, treden lang niet altijd op of zijn lang niet altijd zichtbaar en zijn dan ook niet bewijzend voor infectie. Bij dieren komen rode kringen zelfs zelden voor.

Met behulp van een bloedonderzoek kunnen de afweerstoffen van het paard tegen Borrelia (Lyme) worden gemeten. De antistoffen tegen Borrelia worden niet direct aangemaakt.

Vaak kan de ziekte daarom pas na 3 tot 8 weken worden aangetoond en in sommige gevallen zelfs helemaal niet, er worden namelijk lang niet altijd antilichamen aangemaakt.
Deze test kan echter niet laten zien of het paard recent contact heeft gehad met de ziekte en de ziekteverschijnselen worden veroorzaakt door de ziekte van Lyme. Ze kunnen namelijk contact hebben gehad met Borrelia en dus antilichamen in hun bloed hebben, zonder dat ze symptomen laten zien. Een acute infectie kan worden aangetoond wanneer bij de eerste bloedafname geen antilichamen zijn gevonden, en bij de tweede bloedafname wel.

Er worden ook testen ontwikkeld waarbij de aanwezigheid van Borrelia zelf kan worden aangetoond. Daarvoor is bijvoorbeeld een biopt van de huid ter plaatse van de tekenbeet of van een gewricht nodig. De gevoeligheid van deze test is nog niet zo goed bekend bij het paard. De diagnose is pas zeker wanneer bekend is dat het paard besmet is geweest met teken, het paard (meerdere) verschijnselen laat zien, de test positief is, andere aandoeningen worden uitgesloten en het paard goed reageert op de behandeling. Wanneer de bloedtest negatief is wil dat nog niet zeggen dat er geen sprake is van een besmetting, deze kan namelijk vals negatief zijn en dat zien wij heel veel in de praktijk!”

Symptomen

De klinische verschijnselen van de ziekte worden zowel bij mensen als bij dieren geassocieerd met niet specifieke symptomen. De volgende verschijnselen kunnen gezien worden: wisselende kreupelheden, stijve dikke gewrichten, koorts, gevoelige spieren, chronisch gewichtsverlies, sloomheid, gedragsveranderingen en neurologische verschijnselen. De klachten kunnen heel divers zijn.
Mallika: “Ik zie veel dieren, met name honden, met Lyme. Juist het diverse klachtenbeeld maakt de diagnose soms lastig. Te vaak wordt de focus gelegd op een specifieke klacht en blijkt bij uitgebreider onderzoek dat er sprake is van nog meer klachten en dat het onderliggende probleem Lyme is.”

Eric: “Ja, dit is bij de paarden ook het geval. Zo zie ik regelmatig paarden die in het reguliere circuit de stempel “atactisch” krijgen en daar blijft het dan bij. Ik heb de ervaring dat Lyme bij paarden zich graag “nestelt” in de onderrug. Door de neurologische verschijnselen die het geeft krijg je dan inderdaad een atactisch beeld. Sommige paarden met Lyme herken je bijna direct, iets ondergewicht, schraal in bespiering, een opgetrokken buik, slappe staarttonus, en een ietwat ingevallen “punt kont”. Vaak zijn dieren ook depressief, angstig of agressief.

Wat te doen bij een tekenbeet

Voorkomen is beter dan genezen. Het is daarom erg belangrijk dieren goed te controleren wanneer ze op een plaats met veel teken zijn geweest, zoals in een bos of een plek met hoog gras. Als de teken direct (binnen 24 uur) verwijderd worden, is het infectiegevaar een stuk kleiner.

Wanneer de teek verwijderd is, kan deze opgestuurd worden voor onderzoek(externe link) om te bepalen welke teek het is en welke infectie de teek mogelijk bij zich kan dragen. Ook is het van belang de locatie van de teek te onthouden, aangezien dit van belang kan zijn voor verder onderzoek.

Zijn de teken langer aanwezig geweest op een dier dan is het wellicht verstandig bloed af te nemen om te bewaren. Mocht het dier ziek worden, dan is het mogelijk om het bloed, dat direct na de beet is afgenomen, te vergelijken met het bloed op het moment van de ziekte. Zijn de antistoffen dan erg gestegen dan kan daarmee de acute infectie worden aangetoond.

Diagnose en behandeling

Eric: “Zoals al eerder aangegeven is het heel lastig om middels bloedonderzoek te diagnosticeren. In onze praktijk werken we o.a. met de Lecherantenne. Dit is een (energetische) meetmethode om een mogelijke Lyme-besmetting op te sporen.

Het is belangrijk om niet alleen de Lyme, maar ook de schade aan de rest van het lichaam te gaan behandelen. Vaak worden de dieren ziek van de zogenaamde auto-immuun reactie. Het immuun systeem reageert dan niet zoals het zou moeten.  Ervaring leert dat Lyme jarenlang kan blijven sluimeren in het lichaam. Je kunt het wat dat betreft vergelijken met een koortslip bij mensen. Dit wordt veroorzaakt door een herpesvirus wat ook bij sluimeren in je lichaam. Bij een zwakke en verminderde weerstand kan het de kop weer opsteken.”

Mallika: “Net als alle andere aandoeningen behandelen wij de Lyme met een complete aanpak. Een adequate behandeling is gebleken een combinatie is van een energetische behandeling, de weerstand verhogen, ondersteunen met natuurlijke medicatie en eventueel extra supplementen. Dieren die Lyme hebben gehad hebben baat bij een preventieve check eens of 2x per jaar.”

Bron: Phytonics
Scroll naar boven

Deze website maakt gebruik van cookies voor een goede werking van de website. Klik op accepteren, als u akkoord bent met het gebruik van cookies. Meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten